آشنایی با الکترونیک

برای مصارف دیگر ، به زنگ (شفاف سازی) مراجعه کنید.

زنگ یا بوق یک دستگاه سیگنال صوتی است ، [1] که ممکن است مکانیکی ، الکترومکانیکی یا الکترو پیزوالکتریک (پزو کوتاه) باشد. استفاده های معمولی از پینگ و بوق شامل هشدار و تایمر و تأیید ورودی کاربر مانند کلیک ماوس یا ضربه زدن به کلید است.

الکترومکانیکی

جوزف هنری زنگ برقی را در سال 1831 اختراع کرد. این عموماً در زنگ های درب اولیه مورد استفاده قرار می گرفت تا اینکه در اوایل دهه 1930 به نفع زنگ های موزیکال ، که دارای صدای نرم تر بودند ، بیرون رفتند. [2]

پیزوالکتریک

مقاله اصلی: تقویت کننده پیزوالکتریک

انفجارهای پیزوالکتریک یا انفجارهای پیزو ، همانطور که گاها آنها نامیده می شوند ، توسط تولید کنندگان ژاپنی اختراع شده و در طیف وسیعی از محصولات در دهه 1970 تا 1980 نصب شده اند. این پیشرفت عمدتا به دلیل تلاشهای مشترک تولید کنندگان ژاپنی صورت گرفت. در سال 1951 ، آنها کمیته تحقیقاتی برنامه Barium Titanate را ایجاد کردند که به شرکتها اجازه می داد "تعاونی رقابتی" باشند و به نوآوری ها و اختراعات پیزوالکتریک بیشمار دست یابند. [3]

الکترومکانیکی

دستگاههای اولیه مبتنی بر یک سیستم الکترو مکانیکی بودند که یک ناقوس برقی بدون زنگ فلزی یکسان بود. به همین ترتیب ، ممکن است رله به قطع جریان کار خود متصل شود و باعث ایجاد نویز تماس شود. این واحدها معمولاً برای استفاده به عنوان پانل آکوستیک بر روی دیوار یا سقف ثابت می شوند. کلمه "وزوز" از سر و صدای تداخل ناشی از صداهای وزوز الکترومکانیکی ناشی می شود.

مکانیکی

جوی بل نمونه ای از زنگ کاملاً مکانیکی است و به رانندگان احتیاج دارد. نمونه های دیگر شامل زنگ ها است.

پیزوالکتریک

سوت دیسک پیزوالکتریک

یک عنصر پیزو الکتریک می تواند توسط یک مدار الکترونیکی نوسان کننده یا دیگر منبع سیگنال صوتی ، که توسط یک تقویت کننده پیزو الکتریک هدایت می شود ، کار کند. صداهای رایج استفاده شده برای نشان دادن فشار یک دکمه ، کلیک ، زنگ یا بوق است.

در داخل یک آمپلی فایر آماده ، سوت پیزو دیسک (با 3 الکترود ... از جمله الکترود بازخورد (الکترود مرکزی کوچک متصل به یک سیم قرمز در این تصویر) ظاهر می شود ، و یک تایمر خودکار برای هدایت زنگ).

صدای زنگ / پیزوالکتریک / رزونانس نیز برای تولید صدای بوق شنیدنی به تشدید حفره صوتی یا رزونانس هلمهولتز متکی است.